Sasih Ka-5 : Jumadil Ula

MANQOBAH KA-35 :

NYARIOSKEUN SYEKH AHMAD KANJI JADI MURIDNA SAYYID ABDUL QODIR KALAWAN PITUDUH GURUNA

Kacarioskeun hiji waktos Syekh Ahmad Kanji nuju abdas, aya kereteg dina manahna yen thorekatna Sayyid Abdul Qodir leuwih dipikaresep tibatan thorekat-thorekat sejena. 

Kereteg Syekh Ahmad Kanji kitu teh kauninga ku guruna, Syekh Abi Ishaq Maghribi. Saur guruna: 
"Nyaho maneh martabatna Sayyid Abdul Qodir?". 

Saur Ahmad Kanji: "Henteu !". 

Saur guruna: "Sayyid Abdul Qodir teh kagungan 12 sifat. Lamun lautan dijieun mangsina, tatangkalan dijieun kalamna, manusa jeung jin jeung malaikat anu nuliskeunana, tangtu moal katuliskeun sahiji sifat oge". 

Barang Syekh Ahmad Kanji ngadangu cariosan guruna kitu teh, anjeuna banget mahabbahna ka Sayyid Abdul Qodir, sareng banget ngarep-ngarepna palay ulah waka pupus upama teu acan lebet kana thorekatna. 

Tidinya teras anjeuna angkat ka Baghdad. 

Barang nembe dongkap ka hiji gunung di jajahan Ajmir, anjeuna mendak hiji wahangan, teras abdas. 

Saparantos abdas teras netepan. 

Saparantos netepan anjeuna teras kulem. 

Dina kulem anjeuna kasumpingan Sayyid Abdul Qodir nyandak makuta beureum sareng sorban hejo, teras Syekh Ahmad ngadeg ngahurmat ka Sayyid Abdul Qodir. 

"Kadieu sing deukeut", saur Sayyid Abdul Qodir. 

Teras Syekh Ahmad Kanji nyaketan, teras makuta beureum sareng sorban hejo teh dianggokeun ka anjeuna. 

Saur Sayyid Abdul Qodir: "Heh Ahmad Kanji, ayeuna maneh geus jadi anak murid kaula, jeung maneh geus jadi tina satengahna Rizalulloh". 

Les deui Sayyid Abdul Qodir teh henteu aya. 

Barang Syekh Ahmad Kanji gugah, makuta sareng sorban aya dina mastakana, teras Syekh Ahmad Kanji syukur ka Gusti Allah, sareng teras mulih deui ka guruna, nyarioskeun lalakona sareng ningalikeun makutana. 

Saur guruna: "Heh Ahmad Kanji, ieu makuta jeung sorban kaberkahan pikeun maneh. Pohara maneh dipikaasihna ku Sayyid Abdul Qodir, jeung ayeuna maneh jadi pangunjulna wali". 

Teras Syekh Abi Ishaq Maghribi ngalap berkah, nganggo makuta sareng sorban tea. Tidinya dipasihkeun deui ka Syekh Ahmad.

***

MANQOBAH KA-36 :

NYARIOSKEUN SYEKH AHMAD KANJI NGALA SULUH BARANG BADE DISUHUN SULUHNA NGAPUNG KALUHUREUN SIRAH SYEKH AHMAD

Syekh Ahmad Kanji teh khidmahna atanapi padamelanana ngala suluh kangge masak roti faqir-faqir.Barang saparantos nganggo makuta ti SAQ,saur guruna: "Ahmad Kanji,ayeuna mah maneh henteu layak,ngewa ngala suluh,sabab sirah maneh geus dimakutaan ku makuta mulya". 

Tidinya Syek Ahmad Kanji maksa nyuhunkeun widi ti guruna,saur guruna: "Nya ari keukeuh mah,jig bae". 

Tidinya teras Syekh Ahmad Kanji angkat ka gunung,teras ngempelkeun suluh,tidinya teras dibeungkeut.Barang bade disuhun,suluh teh jung ngapung kana luhureun sirah Syekh Ahmad,cicing di awang-awang kira-kira sahasta tina sirahna syekh Ahmad. 

Tidinya teras Syekh Ahmad mulih ka guruna.Beungkeutan suluh teh ngalayang bae di awang-awang nuturkeun Syekh Ahmad. 

Barang sumping ka guruna,nyaeta Syekh Abi Ishaq Maghribi tea,saur guruna: "Tah Syekh Ahmad,tadi ceuk kaula kumaha,sirah maneh henteu pantes dipake nyuhun suluh,sabab geus ditetepan makuta jeung sorban anu mulya,ti waktu ayeuna meugeus entong deui-deui ngala suluh,maneh ku SAQ geus ditepikeun kana pangkat Rijalulloh". 

***

 اَللّٰهُمَّ انْثُرْ عَلَيْهِ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوَانَ

 وَأَمِدَّنَا بِأَسْرَارِهِ فِي كُلِّ وَقْتٍ وَمَكَانٍ

Alloohhummantsur 'Alaihir Rohmata war Ridhwaan Wa'amiddana Bi Asroorihi Fii Kulli Waqtiw Wamakaan